Ιαπωνία - Χιροσίμα

Αναχώρηση μέσω ενδιάμεσου σταθμού για το Τόκυο, την λαμπερή πρωτεύουσα της “Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου”. Μια αστραφτερή μεγαλούπολη, που από ένα ασήμαντο χωριό του 19ου αιώνα με την ονομασία Έντο, κατάφερε να εξελιχθεί σε μια πόλη-πρότυπο, όχι μόνο για τα ασιατικά αλλά και για τα παγκόσμια δεδομένα. Μια μεταμοντέρνα και ταυτοχρόνως παραδοσιακή πόλη, όπου ανάμεσα στα εντυπωσιακά ατσάλινα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα καταφέρνουν ακόμα να διατηρηθούν γωνιές που αποπνέουν κάτι από τον ρομαντισμό, το μυστήριο και την αυστηρή παράδοση της ιδιαίτερης αυτής χώρας.

Άφιξη στον γιγαντιαίο μητροπολιτικό κολοσσό, το Τόκυο. Η πρώτη αίσθηση του επιβάτη που προσγειώνεται στο διεθνές αεροδρόμιο του Τόκυο, είναι ακριβώς η ίδια που θα τον συνοδεύει σε ολόκληρο το ταξίδι: αυτή η περίεργη αίσθηση της απόλυτης τάξης, ηρεμίας και καθαριότητας που επικρατεί παντού, γεγονός πρωτοφανές για ένα από τα πλέον πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου και της διακριτικής ευγένειας των κυβερνητικών υπαλλήλων, που διεκπεραιώνουν ταχύτατα τις διαδικασίες εισόδου στην χώρα, έχοντας στη διάθεσή τους τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά ηλεκτρονικά μηχανήματα για τα οποία η Ιαπωνία είναι παγκοσμίως γνωστή. Η διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο εντυπωσιάζει με την άριστη ποιότητα του οδοστρώματος και την απόλυτη τάξη στην ροή της κυκλοφορίας των τελευταίων μοντέλων των αυτοκινήτων.

Το Τόκυο αποτελείται από μια συστάδα αστικών πυρήνων, που η ένωσή τους από τα τέλη του 19ου αιώνα δημιούργησε σταδιακά έναν κολοσσιαίο γίγαντα, με πληθυσμό που σήμερα ξεπερνάει τα τριάντα εκατομμύρια κατοίκους! Παρ’ όλα αυτά η πόλη φαίνεται συμπαγής και ο προσανατολισμός δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση.Η γνωριμία μας με το Τόκυο ξεκινάει από την παραδοσιακή συνοικία Ασακούσα με τον Ιερό Ναό αφιερωμένο στη θεότητα Κάνον. Ο πεζόδρομος Nakamise Dori είναι η καλύτερη επιλογή για βόλτα και ένα νοερό ταξίδι στην εποχή του μεσοπολέμου, όπου η αριστοκρατική τάξη σύχναζε για μεταξωτά και προϊόντα πολυτελείας! Στα απομεινάρια του σήμερα τα εξαιρετικά κιμονό και τα είδη παραδοσιακής ιαπωνικής ενδυμασίας, μαζί με σουβενίρ και σνακ σε ταχυφαγεία που ο φωτογραφικός φακός θα λατρέψει! Στη συνέχεια διατρέχοντας τους εμπορικούς δρόμους της Γκίνζα, τις ακριβότερες εμπορικές αρτηρίες του κόσμου, πλημμυρισμένες με μπουτίκ υψηλής ραπτικής και ατμοσφαιρικά καφέ, ερχόμαστε σε επαφή με τον άκρατο καταναλωτισμό, αλλά και την αγάπη για κάθε τι λιτό και απέριττο που χαρακτηρίζει τον Ιαπωνικό λαό. Αργοτερα θα κατευθυνθούμε στην περιοχή του “Σιντζούκου”. Πρόκειται για την πιο ζωηρή συνοικία με τους φωτισμένους ουρανοξύστες της πόλης. Η ανοικοδόμησή της ξεκίνησε την δεκαετία του 1970 και σήμερα είναι μια πυκνοκατοικημένη εμπορική και επιχειρηματική περιοχή, πνιγμένη στα μπαρ και τα καφέ, με φωτισμένους με νέον δρόμους, φοβερή φασαρία, έξαλλες νεανικές εμφανίσεις και αποτελεί το πιο ενδεδειγμένο σημείο για την γνωριμία του επισκέπτη με την νυχτερινή ζωή του Τόκυο. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Η ξενάγηση μας θα ξεκινήσει από το αυτοκρατορικό παλάτι με τους χαρακτηριστικούς ιαπωνικούς κήπους. Δεν είναι μόνον η επίσημη κατοικία των Γιαπωνέζων αυτοκρατόρων, αλλά και ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου της πόλης. Η θέα των ουρανοξυστών του κεντρικού Τόκυο από τους κήπους των ανακτόρων κόβει κυριολεκτικά την ανάσα. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στον λιτό Σιντοϊστικό Ναό “Μειτζί Τζεγκού”, αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Μεϊτζί και στην σύζυγό του Shōken, ο οποίος στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, με μια γενναία πράξη παλινόρθωσης του κεντρικού διοικητικού συστήματος, μετέτρεψε την Ιαπωνία από ένα παρακμιακό φεουδαρχικό έθνος, σε παγκόσμια πρωτοπόρα δύναμη. Οι εργασίες κατασκευής του ναού ξεκίνησαν το 1915 και ολοκληρώθηκαν το 1921, ενώ ο περιβάλλων χώρος διαμορφώθηκε στην σημερινή του μορφή το 1926. Το όλο συγκρότημα αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για εισαγωγή στις βαθύτερες πτυχές της ιδιότυπης θρησκείας της Ιαπωνίας, τον Σιντοϊσμό. Συνεχίζουμε για τη Shibuya για να διασχίσουμε ένα σταυροδρόμι από τα πλέον πολυσύχναστα παγκοσμίως, όπου περισσότερο από τρεις χιλιάδες άνθρωποι κινούνται συγχρόνως προς όλες τις κατευθύνσεις με τον δικό τους μοναδικό, ιαπωνικό τρόπο!  Η διάσημη περιοχή Omotesando με τα υπερσύγχρονα κτήρια υψηλής αισθητικής και η γειτονική Harajuku με εμφανή μποέμ στοιχεία και έντονη νεανική διάθεση, θα μας αποκαλύψουν κι άλλες άγνωστες “γωνιές” της πόλης. Δείπνο σε τοπικό εστιατόριο.

Με 103 υπέρλαμπρα οικοδομήματα, μεταξύ των οποίων δύο Σιντοϊστικοί βωμοί (Tôshôgû και Futarasan-jinja) και ένα Βουδιστικό τέμπλο (Rinnô-ji) στα περίχωρα μιας μικρής πόλης 17.000 κατοίκων, 159 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Τόκυο, μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο που έχει χαρακτηρισθεί ως Εθνικός Δρυμός ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, το Νίκκο είναι – όπως ισχυρίζονται οι Ιάπωνες – “ολόκληρη η Ιαπωνία”.Το συγκρότημα, κατασκευασμένο τον 8ο αιώνα από τον Βουδιστή ιερέα Shodo και με την UNESCO να το έχει περιλάβει στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς (1999), αποτελεί τον χώρο ανάπαυσης της μεγαλύτερης προσωπικότητας που γέννησε η Ιαπωνία, του Τοκουγκάβα Ιεασού και ταυτοχρόνως δηλώνει την αγάπη της δυναστείας Τοκουγκάβα για την θρησκεία και την καλλιτεχνία. Η ξενάγησή μας στους λατρευτικούς χώρους του Νίκκο θα μας αποκαλύψει την διακοσμητική υπερβολή των ναών που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την λιτή εμφάνιση των παραδοσιακών κτιρίων της Ιαπωνίας, θα μας μυήσει στις κρυφές σελίδες της ιστορίας της πιο διάσημης δυναστείας της χώρας και θα μας προσφέρει στιγμές γαλήνης και ηρεμίας μέσα σε ένα τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς. Ξεκινώντας από την κόκκινη τοξωτή γέφυρα Shink-yo, πάνω στον ποταμό Daiya και περιδιαβαίνοντας τα υπέροχα διακοσμημένα ιερά κτίρια με ανάγλυφες παραστάσεις, απεικονίσεις ζώων και πουλιών, ερχόμαστε σε επαφή με τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας της Ιαπωνίας. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς την ορεινή λίμνη Τσουτζέντζι, απολαμβάνοντας το υπέροχο τοπίο που την περιβάλλει. Τέλος, μετά τη στάση για φωτογράφιση του ορμητικού καταρράκτη Κέγκον, που η υδατόπτωση του αγγίζει τα 97 μέτρα, θα αναχωρήσουμε για το Τόκυο, όπου θα φθάσουμε αργά το απόγευμα. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Σήμερα μας περιμένει μία ολοήμερη εκδρομή με τρένο στην πανέμορφη παραθαλάσσια μεσαιωνική πόλη Καμακούρα, μία από τις ομορφότερες της Ιαπωνίας. Το σογκουνάτο της Καμακούρα (1185-1333) με ιδρυτή τον Γιοριτόμο, αρχηγό της φατρίας Μιναμότο, είχε αποκτήσει μεγάλη εξουσία και ήταν ένα από τα πιο ισχυρά κατά τους ταραγμένους μεσαιωνικούς χρόνους. Αποφασίστηκε η νέα πρωτεύουσα να μεταφερθεί εδώ και έτσι η μέχρι πρότινος ασήμαντη μικρή πόλη γνώρισε μια περίοδο αίγλης και μεγαλοπρέπειας. Απόδειξη, το μεγαλύτερο μπρούτζινο υπαίθριο άγαλμα του Αμίντα Βούδα (Κοτόκου ιν) του 13ου αιώνα, ύψους 13,35 μέτρων.
Αυτό είναι και το πρώτο αξιοθέατο στο οποίο θα μας οδηγήσουν τα βήματά μας. Η περιπατητική μας ξενάγηση θα συνεχισθεί στον Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου με τα χιλιάδες αφιερωματικά φαναράκια και τα πολύχρωμα αγαλματίδια της αγαπημένης θεότητας Τζίτζο, έναν από τους ωραιότερους ναούς του Σίντο και το σημαντικότερο ιερό της Καμακούρα, ενώ το επόμενο τέμπλο Χάσε Ντέρα που θα επισκεφθούμε, αφιερωμένο στην λατρεμένη θεά του Ελέους Κάνον, κρίνεται ως ο λατρευτικός χώρος με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα πιστών στην Ιαπωνία. Τέλος, η βόλτα μας στον γραφικό εμπορικό πεζόδρομο Κομάτσι-Ντόρι με τα ξύλινα σπίτια, τα γραφικά καταστήματα και τα παραδοσιακά εστιατόρια, αποκαλύπτει την πλούσια σε παραδοσιακά προϊόντα αγορά της πολύ ενδιαφέρουσας αυτής ιστορικής πόλης. Επιστροφή στο Τόκυο, δείπνο και διανυκτέρευση.

“Ποτέ μην πεις ωραίο, αν δεν δεις πρώτα το Φούτζι” μας λέει ένα αρχαίο ιαπωνικό γνωμικό και μέσα από αυτήν την πρόταση δηλώνεται η παράλληλη πορεία του Έθνους με τον μνημειώδη ηφαιστειακό συμμετρικό κώνο του Φούτζι. Δεσπόζει στα 3.776 μέτρα και “κοιμάται” από το 1707, όταν έγινε η τελευταία έκρηξη. Είναι το απόλυτο σύμβολο της Ιαπωνίας, λατρεύεται ως θεός και έχει αποτελέσει πόλο έλξης τόσο για τους πιστούς, όσο και για τους τουρίστες. Αν και μερίδα γεωλόγων ανησυχεί για την δραστηριότητά του, φοβούμενοι για μια νέα έκρηξη, το όρος Φούτζι γοητεύει με μοναδικό τρόπο μέχρι και σήμερα. Τις ηλιόλουστες μέρες η θέα από το Χακόνε, σε ύψος 2300 μέτρων, είναι μαγευτική. Στην σημερινή εκδρομή, η προσέγγισή μας στον 5ο σταθμό θα μας βοηθήσει να απολαύσουμε τον όγκο και το μεγαλείο του χιονοσκέπαστου Φούτζι και να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους έχουν γραφτεί τόσα ποιήματα και έχουν ζωγραφισθεί τόσοι πίνακες με το θέμα αυτό. Το Φούτζι είναι μέρος ενός τεράστιου, οργανωμένου Εθνικού πάρκου, του Ίζου-Φούτζι-Χακόνε, το οποίο περιλαμβάνει πέντε ορεινές λίμνες απίστευτης καθαρότητας, πολλά θεραπευτικά συγκροτήματα και πολυτελείς ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ενώ λόγω της εγγύτητας με το Τόκυο, αποτελεί για τους κατοίκους της πρωτεύουσας το κοντινότερο σημείο απόδρασης για καθημερινές εξορμήσεις. Μία μικρή Κρουαζιέρα στην καταγάλανη λίμνη Άσι με θέα την οροσειρά των κεντρικών Άλπεων θα κλείσει με ονειρικό τρόπο την ημέρα μας. Αμέσως μετά μεταβαίνουμε στον σιδηροδρομικό σταθμό, απ΄ όπου θα επιβιβαστούμε στο τρένο-βολίδα για το Κιότο, που βρίσκεται στο νησί Χονσού. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Το Κιότο είναι η πιο ιστορική και ταυτοχρόνως η πλέον φινετσάτη πόλη της Ιαπωνίας. Ένα ταξίδι στο Κιότο ισοδυναμεί με μια περιήγηση σε 11 αιώνες ιαπωνικής ιστορίας. Είναι η “πραγματική πρωτεύουσα” αυτής της παράξενης χώρας. Εδώ έχουν γεννηθεί οι παραδόσεις, η θρησκεία, η αισθητική, η τέχνη. Το ολάνθιστο Κιότο των κερασιών και των εκλεπτυσμένων κήπων διατηρεί αναλλοίωτο το χρώμα του και την αυθεντικότητά του, αρνούμενο να συνθηκολογήσει με το μέλλον. Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει την αληθινή καρδιά της Ιαπωνίας, πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί στο Κιότο. Από το 794 υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα του Ιαπωνικού Έθνους με το όνομα Heiankyō. Αργότερα μετονομάστηκε σε Κιότο, που σημαίνει “Πρώτη Πόλη” και παρέμεινε πρωτεύουσα της Ιαπωνίας μέχρι το 1868. Ωστόσο δεν έχασε ποτέ τα σκήπτρα του στην συνείδηση των Ιαπώνων, ως το κέντρο της ψυχοσύνθεσης τους. Είναι τόσο όμορφο, ώστε στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι συμμαχικές δυνάμεις δεν το έπληξαν με βομβαρδισμούς, αναγνωρίζοντας την πολιτιστική του αξία.
Στην πόλη είναι συγκεντρωμένο ένα τεράστιο πλήθος θησαυρών και υπολογίζεται ότι πάνω από το 20% των έργων τέχνης όλης της Ιαπωνίας βρίσκονται στο Κιότο. Μία πόλη με περισσότερους από 1.700 Βουδιστικούς ναούς και περισσότερα από 300 Σιντοϊστικά ιερά. Εδώ ο επισκέπτης κατανοεί πως οι γκέισες, το κιμονό, οι σαμουράι και οι παλαιστές σούμο δεν ανήκουν στο παρελθόν. Η ολοήμερη ξενάγησή μας θα ξεκινήσει με το θαυμάσιο Δάσος των Μπαμπού. Ο πορτοκαλόχρους ναός Χέιαν (1895), αφιερωμένος στους αυτοκράτορες Kammu (737-806) και Komei (1831-1867) είναι ο επόμενος σταθμός μας, ενώ το ιερό Σανζουσαντζέντο (1164) με τα 1.001 αγάλματα της θεάς του Ελέους Κάνον, θα μας εντυπωσιάσει με το μέγεθός του. Ακολουθεί το ανυπέρβλητο Χρυσό Περίπτερο, το διασημότερο αξιοθέατο στα βόρεια προάστια της πόλης, που υπήρξε η θερινή βίλα του σογκούν Ashikaga Yoshimitsu και που μετατράπηκε σε ιερό Zen μετά τον θάνατό του, το 1408. Θα συνεχίσουμε για τον σιντοιστικό ναό Fushimi Inari αφιερωμένο στην ομώνυμη θεότητα του ριζιού, με τα δαιδαλώδη περίκλειστα μονοπάτια καλυμμένα εξ ολοκλήρου από κορμούς δέντρων. Το μεσημέρι θα απολαύσουμε την ιδιαίτερη γεύση ενός τυπικού γεύματος “Τεμπούρα” σε κάποιο από τα εξειδικευμένα σε αυτό το είδος εστιατόρια. Το απόγευμα με τον αρχηγό σας μπορείτε να επισκεφθείτε το μεταμοντέρνο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού ή να περπατήσετε στο “Μονοπάτι του Φιλοσόφου“, το οποίο θα σας αποκαλύψει το Κιότο του περιθωρίου, έξω από τις τουριστικές πεπατημένες. Για το βράδυ, ένα πέρασμα από την περιοχή Γκιόν, την παραδοσιακή συνοικία των Γκεϊσών και σήμερα κέντρο της νυχτερινής ζωής, είναι ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει η γνωριμία μας με την αρχοντική πόλη.

Η Νάρα, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στην περιφέρεια Κανζάι, είναι σήμερα μία μικρή, γραφική και ήσυχη πόλη με μεγάλο και δυναμικό παρελθόν. Αν και υπήρξε πρωτεύουσα για πολύ λίγο (710-784) με το όνομα Χέιτζο, η βουδιστική παρουσία και η ισχύς των μοναχών θεωρήθηκαν μεγάλες απειλές και ανάγκασαν την κυβέρνηση να μεταφέρει το 784 την πρωτεύουσα στην Ναγκαόκα. Στο έδαφός της όμως παρέμειναν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά Βουδιστικά ιερά που θα γνωρίσουμε σήμερα στην ξενάγησή μας. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς, βγαίνοντας από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, είναι πως η σύγχρονη Νάρα δεν υστερεί σε τίποτα από τις υπόλοιπες Ιαπωνικές επαρχιακές πόλεις. Καλοσχεδιασμένοι δρόμοι, όμορφα μικρά καταστήματα, ατμοσφαιρικά εστιατόρια και μοντέρνα ντυμένοι κάτοικοι, που τρέχουν βιαστικοί στη δουλειά τους, είναι οι πρώτες εικόνες που εισπράττει ο επισκέπτης. Λίγα μόλις βήματα πιο πέρα και ξαφνικά μπροστά απλώνεται ένα αχανές πάρκο. Είναι το ομώνυμο πάρκο της πόλης, που έλαβε την σημερινή του μορφή το 1880. Και όσο προχωράς το τοπίο γεμίζει ελάφια. Τόσο εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία, που παίζεις μαζί τους, τα ταΐζεις και φωτογραφίζεσαι. Περισσότερα από χίλια διακόσια ελάφια κυκλοφορούν ελεύθερα στο Πάρκο της Νάρα.Σύμφωνα με τη μυθολογία, ένας από τους τέσσερις θεούς του ναού Κάσουγκα, ο Takenomikazuchi-no-mikoto εμφανίστηκε πάνω σε ένα λευκό ελάφι για να προστατέψει την πόλη από λιμό και από τότε τα ελάφια έγιναν οι αγγελιοφόροι των θεών. Μέχρι το 1637 η τιμωρία για τον φόνο ελαφιού ήταν η θανατική ποινή. Σήμερα τα ελάφια θεωρούνται Εθνικοί θησαυροί. Η επίσκεψη των ιστορικών μνημείων θα ξεκινήσει από τον ναό Τοντάι-τζι, που φιλοξενεί το πελώριο χάλκινο άγαλμα του Νταϊμπούτσου (Μεγάλος Βούδας), ύψους 16 μέτρων. Ο ναός αυτός, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “Μεγάλο Ανατολικό Ιερό”, κατασκευάσθηκε το 752 ως το διοικητικό κέντρο όλων των βουδιστικών τέμπλων της περιφέρειας Νάρα. Ακολουθεί επίσκεψη στο Σιντοϊστικό ιερό Κάσουγκα Τάισα, αγαπημένο βωμό της πανίσχυρης οικογένειας Φουτζιουάρα, που κυβερνούσε την περιοχή κατά τις περιόδους Νάρα και Χεϊάν. Ο ναός βρίθει από αφιερωματικά μπρούτζινα φαναράκια, που όταν φωτίζονται το βράδυ, προσδίδουν στο τοπίο μια εξωκόσμια εικόνα. Με ένα περίπατο στην Ναραμάτσι, πρώην γειτονιά των εμπόρων με τα παραδοσιακά ξύλινα σπίτια και τους μικρούς βραχόκηπους κλείνουμε την επίσκεψή μας στην γοητευτική Νάρα.
Στη συνέχεια καταλήγουμε στον “Οικονομικό Δράκο της Ιαπωνίας”, την Οσάκα, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Αφού επισκεφθούμε τη περιοχή της Ουμέντα, με τα υπερμεγέθη φουτουριστικά κτίρια, η ανάβαση στο Umeda Sky Building, το 19ο ψηλότερο οικοδόμημα στην περιφέρεια της Οσάκα που αποτελείται από δύο πύργους των 40 ορόφων, συνδεδεμένων μεταξύ τους που στεγάζει πολλά γραφεία πολυεθνικών εταιρειών και η 360 μοιρών θέα από τον τελευταίο όροφο θα μας κόψει την ανάσα και θα αποκαλύψει αυτό που χαρακτηρίζεται ως “Ιαπωνικό θαύμα”.

Επιβιβαζόμαστε και πάλι σήμερα το πρωί στο τρένο-βολίδα με κατεύθυνση την μαρτυρική Χιροσίμα. Την πόλη που οι κάτοικοί της έζησαν την τραγωδία και τον εφιάλτη της ρίψης της ατομικής βόμβας στις τελευταίες μέρες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά που το ιαπωνικό πείσμα κατάφερε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να την μεταμορφώσει σε ένα μοντέρνο οικιστικό πρότυπο με πανέμορφα πάρκα, εντυπωσιακά οικοδομήματα, πολυθεματικά μορφωτικά και πολιτιστικά ινστιτούτα και μία άκρως ενδιαφέρουσα αγορά. Φθάνοντας, θα μεταβούμε πρώτα στο ιερό νησί Mιγιαζίμα και την πολυφωτογραφημένη πύλη Ιτσουκουσίμα. Πρόκειται για την πιο χαρακτηριστική θαλάσσια πύλη (Τόρι) της Ιαπωνίας, το απόλυτο σύμβολο της Σιντοϊστικής κουλτούρας. Με ύψος 16,8 μέτρων, κατακόκκινη σαν φωτιά, στέκει περήφανη μέσα στην θάλασσα, ενώ μπορεί να προσεγγιστεί με τα πόδια από την παραλία, ανάλογα βέβαια με το ύψος της στάθμης της παλίρροιας. Η πύλη κατασκευάσθηκε τον 6ο αιώνα και το 1996 καταγράφηκε ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.Γεύμα σε τοπικό εστιατόριο και επιστροφή στην Χιροσίμα και η ξενάγηση, που μόνο ως τραγική μπορεί να χαρακτηρισθεί, συνεχίζεται στο Πάρκο της Ειρήνης, με το μοναδικό κτίσμα που έμεινε όρθιο, ακριβώς δίπλα στο σημείο που εξερράγη η ατομική βόμβα, το πρωινό της 6ης Αυγούστου του 1945, να στέκει λαβωμένο από τις θλιβερές μνήμες, το κενοτάφιο των χιλιάδων θυμάτων του εφιαλτικού πολέμου, την Αιώνια Φλόγα, την καμπάνα της Ειρήνης και το μουσείο με φωτογραφίες, οπτικοακουστικό υλικό και εκθέματα από την φονική εκείνη μέρα. Μεταφορά στον σιδηροδρομικό σταθμό και επιβίβαση στο τρένο-βολίδα για την Οσάκα.

Η σημερινή μας ξενάγηση θα μας φέρει σε επαφή με ένα από τα σημαντικότερα κατασκευαστικά και εμπορικά λιμάνια του κόσμου: την Οσάκα. Εάν το Τόκυο θεωρείται το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της χώρας, η Οσάκα αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα όλων των οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της χώρας. Κτισμένη στο δέλτα του ποταμού Γιόντο, με ένα από τα πλέον σύγχρονα και πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου, αποτελεί την δεύτερη, σε αριθμό επισκεπτών, πύλη εισόδου στην χώρα. Η επίσημη μετάφραση της ονομασίας Οσάκα είναι “Μεγάλος Λόφος”. Η ιστορία της πόλης ανάγεται στην περίοδο Κοφούν (250-538 μ.Χ.). Το Naniwazu, όπως ήταν η παλιά ονομασία του λιμανιού, υπήρξε για αιώνες η βασική είσοδος για επισκέπτες από την Κορέα και την Κίνα. Μπορεί στην ιστορική της πορεία η Οσάκα να μην απέκτησε ποτέ την μεγαλειώδη αίγλη των άλλων αυτοκρατορικών πόλεων, δεν μπορεί όμως κανείς να παραβλέψει το γεγονός πως υπήρξε μία από τις πρώτες πρωτεύουσες της χώρας και για μεγάλο χρονικό διάστημα το σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Ιαπωνίας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου Έντο (1603-1867) η πόλη αναπτύχθηκε ταχύτατα. Και φυσικά, πέρα από τον οικονομικό τομέα, δεν υπολείπεται και κουλτούρας, εφόσον είναι στενά συνδεδεμένη με την εξαιρετικά διαδεδομένη στην Ιαπωνία παραδοσιακή τέχνη της ξυλογραφίας και έχει να επιδείξει έντονη καλλιτεχνική ζωή, όπως διαφαίνεται από τα πολυάριθμα θέατρα “Μπουνράκου” και “Καμπούκι”. Η γνωριμία με την Οσάκα ξεκινά πάντα με επίσκεψη στο φημισμένο της Κάστρο, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και θεωρείται ως ένα από τα διασημότερα και καλύτερα διατηρημένα της Ιαπωνίας. Αν και ουσιαστικά αποτελεί αντίγραφο του πρωτότυπου (το αρχικό κάηκε τρεις φορές στη διάρκεια της ιστορίας του), ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τον όγκο του, την εξωτερική διακόσμηση με φύλλα χρυσού και τον καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1583 από τον Χιντεόσι Τογιοτόμι και ολοκληρώθηκε το 1597. Σήμερα αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο με αξιόλογα εκθέματα ρουχισμού μεσαιωνικών χρόνων, πολεμικών αντικειμένων και αναπαραστάσεων από την καθημερινότητα της σκληρής ζωής των Σαμουράι, ενώ το πάρκο με τις κερασιές που το περιβάλλει αποτελεί όαση δροσιάς και προσφέρεται για ρομαντικούς περιπάτους. Η επίσκεψη στον ναό Sumiyoshi-taisha, το πιο φημισμένο Σιντοϊστικό ιερό της Οσάκα, θα μας φέρει σε επαφή με το κεντρικό λατρευτικό κτίριο Sumiyoshi από τα 2000 που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ιαπωνία. Εδώ λατρεύονται 3 σπουδαίοι θεοί του Ιαπωνικού πανθέου: ο θεός της θάλασσας, ο θεός της ποίησης και ο θεός-προστάτης του Έθνους. Αφού διατρέξουμε τις κύριες οδικές αρτηρίες του τομέα Minato-ku και μείνουμε έκπληκτοι από την μεταμόρφωση μιας πόλης, πλήρως ισοπεδωμένης κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα καταλήξουμε στην περιοχή Ντοτονμπόρι, εκεί όπου κτυπά η εμπορική καρδιά της Οσάκα, με εκατοντάδες καταστήματα, εστιατόρια και έντονη νυχτερινή ζωή. Το απόγευμα θα μεταβούμε στο αεροδρόμιο και θα επιβιβαστούμε στην πτήση της επιστροφής μας στην Αθήνα μέσω ενδιάμεσου σταθμού.

Άφιξη στην Αθήνα/Θεσσαλονίκη

Πτήσεις: Turkish Airlines