Μοναστήρια και ναοί της Πελοποννήσου

Αναχώρηση από την Αθήνα νωρίς το πρωί. Με ενδιάμεσες στάσεις θα φτάσουμε στον πρώτο σταθμό μας, σε μια κατάφυτη και ειδυλλιακή τοποθεσία κάτω από το βουνό Κλοκός και δίπλα στον ποταμό Σελινούντα, όπου βρίσκεται μία από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες μονές της Πελοποννήσου, η περίφημη Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών, λίγο έξω από το Αίγιο. Εδώ φυλάσσεται η τιμία κάρα του Οσίου Λεοντίου, καθώς και 150 λειψανοθήκες με λείψανα του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, του Αγίου Χαραλάμπους, μέρος της χείρας του Αγίου Αρέθα αλλά και μέρος της κάρας του Αγίου Ξενοφώντος, του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Μαρίνης, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και πολλών άλλων αγίων της Εκκλησίας μας. Η Μονή ιδρύθηκε αρχικά το 1450 από τον Άγιο Λεόντιο τον Μονεμβασιώτη σε διαφορετική τοποθεσία και μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση το 1700, έπειτα από δύο καταστροφές που προκάλεσαν οι Τούρκοι. Το καθολικό της Μονής είναι σταυρόσχημο τετρακίονο με οκταγωνικό τρούλο και διατηρείται έτσι από τότε που ξαναχτίστηκε, κατά το έτος 1775, μετά την τελευταία καταστροφή του από τους Τουρκαλβανούς το 1772. Η Μονή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι πολύ γνωστή, όμως, και για το περίφημο γλυκό του κουταλιού «ροδοζάχαρη», που παράγουν οι μοναχοί για πάνω από 100 χρόνια, από πέταλα άγριου τριαντάφυλλου από τους ροδώνες της μονής! Θα συνεχίσουμε για το «στολίδι» του Αιγίου: το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής. Χτισμένο σε απόκρημνο βράχο ύψους 30 μέτρων, επάνω από το λιμάνι του Αιγίου, το προσκύνημα πήρε το όνομά του από το σπήλαιο (τρύπα) στο οποίο χτίστηκε. Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τα μέσα του 16ου αιώνα ένας ναυαγός στον Κορινθιακό Κόλπο βλέπει να φεγγοβολά ένα φως στην ακτή. Επιστρατεύοντας κάθε ίχνος δύναμης που του είχε απομείνει, φτάνει στη στεριά και αντικρίζει εντός του σπηλαίου που σήμερα βρίσκεται το Ιερό Προσκύνημα την εικόνα της Παναγίας να λαμπυρίζει μυστηριακά. Στο σημείο σύντομα ανοικοδομείται ναός και ο ναυαγός γίνεται ασκητής στο πρώτο ασκηταριό, το οποίο εξελίχθηκε με την πάροδο των ετών σε μοναστήρι. Το Ιερό Προσκύνημα πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Ανεβαίνοντας την κλίμακα με τα 150 σκαλοπάτια ο επισκέπτης νιώθει κατάνυξη και δέος καθώς φτάνει στον ναό. Η ηρεμία του τοπίου γαληνεύει την ψυχή, τα πεύκα και τα κυπαρρισόδεντρα πλαισιώνουν μοναδικά το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας. Θα συνεχίσουμε για το Διακοπτό. Κτισμένο σε απόσταση 164 χλμ. από την Αθήνα, το Διακοπτό είναι φημισμένο για τον περίφημο οδοντωτό του σιδηρόδρομο, τον πιο ορεινό σε ολόκληρη τη χώρα. Ο σιδηρόδρομος εγκαινιάστηκε το 1896 και λόγω των μεγάλων τεχνικών δυσκολιών που παρουσιάζει το μόρφωμα του τοπίου κατασκευάστηκε με την τεχνική της οδόντωσης. Το τρένο «γαντζώνεται» σε οδοντωτές σιδηροτροχιές χρησιμοποιώντας ειδικά γρανάζια στα σημεία που η κλίση του εδάφους είναι μεγαλύτερη του 10%. Παίρνοντας τον οδοντωτό θα ανέβουμε στα Καλάβρυτα, θαυμάζοντας το μοναδικό τοπίο του φαραγγιού του Βουραϊκού και περνώντας από σήραγγες και γέφυρες σε μία από τις ομορφότερες διαδρομές της Ελλάδας, συνολικού μήκους 22 χλμ. Άφιξη στα Καλάβρυτα. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Δείπνο. Διανυκτέρευση.

Αφού πάρουμε το πρωινό μας, θα ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην παλαιότερη μονή της Ελλάδας: το Μέγα Σπήλαιο. Το 362 μ.Χ. οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Θεόδωρος και Συμεών φτάνουν στην Αχαΐα από τα Ιεροσόλυμα όπου βρίσκονταν, ύστερα από οπτασία που είδαν ξεχωριστά ο καθένας, η οποία τους έδωσε εντολή να βρουν την ιερή εικόνα της Παναγίας που φιλοτέχνησε με μαστίχα και κερί ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Η οκταώροφη μονή, χτισμένη σε υψόμετρο 940 μ., προκαλεί δέος στον προσκυνητή, καθώς κρέμεται επάνω σε απόκρημνο βράχο του όρους Χελμού. Το μοναστήρι είναι από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας, έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στον αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821, ενώ δεν πατήθηκε ποτέ από τους Τούρκους. Στη συνέχεια στο επίκεντρό μας η ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας. Χτισμένη σε υψόμετρο 933 μέτρων και επάνω σε λόφο στους πρόποδες του όρους Βελιά, η μονή ιδρύθηκε κατά το έτος 961 μ.Χ. από τον συνασκητή του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη, μοναχό Ευγένιο. Εκτός από ένα από τα ομορφότερα προσκυνήματα της Εκκλησίας μας, η μονή διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση κατά του οθωμανικού ζυγού, αφού εδώ κηρύχθηκε η έναρξή της, την 25η Μαρτίου του 1821, από τον τότε μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό. Σήμερα το λάβαρο της Επανάστασης, η πρώτη δηλαδή σημαία της ελληνικού έθνους, είναι ανάμεσα στα πολυτιμότερα εκθέματα του μοναστηριού. Στη συνέχεια θα επισκεφθούμε το πανέμορφο Σπήλαιο Λιμνών. Περίπου 17 χλμ. από την πόλη των Καλαβρύτων και κοντά στο χωριό Καστριά, στον ορεινό όγκο του Χελμού και μέσα στους ασβεστόλιθους του βουνού Αμολινίτσα, βρίσκεται το σπήλαιο, σε υψόμετρο περίπου 850 μέτρων. Το όνομά του το οφείλει στις πολλές μικρές λίμνες που σχηματίζονται στο εσωτερικό του, ενώ παλαιοντολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί, όπως απολιθωμένα οστά ανθρώπων και ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμος, το καθιστούν πολύ σημαντικό σε διεθνές επίπεδο. Από το 1.950 μέτρα του σπηλαίου που έχουν εξερευνηθεί, δημιούργημα υπογείου ποταμού, θα δούμε τα περίπου 500 μέτρα που είναι επισκέψιμα. Μόλις ολοκληρώσουμε την επίσκεψή μας θα αναχωρήσουμε για την Αρκαδία και την περιοχή της Δημητσάνας. Αφού κάνουμε πρώτα μια στάση στη γραφική Βυτίνα και αγοράσουμε πεντανόστιμα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, θα επισκεφθούμε την Ιερά Μονή Παναγίας του Φιλοσόφου. Νοτίως της Δημητσάνας, επάνω σε βράχο της χαράδρας του πανέμορφου Λούσιου ποταμού, είναι χτισμένη μία από τις σημαντικότερες μονές ολόκληρης της Πελοποννήσου. Η παλαιά μονή χτίστηκε κατά το έτος 963 μ.Χ. και ιδρυτής της ήταν ο Ιωάννης Λαμπαρδόπουλος, γραμματέας και φιλόσοφος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Η μονή πήρε το όνομά της από την ιδιότητα του ιδρυτή της, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η Νέα Μονή Φιλοσόφου, χτισμένη κατά τον 17ο αιώνα. Η Νέα Μονή Φιλοσόφου ξέρουμε πως υπήρχε προ του 1691. Σήμερα σώζεται μόνο η βυζαντινή εκκλησία, πλούσια εικονογραφημένη. Επόμενος σταθμός μας, η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου. Χτισμένη κυριολεκτικά επάνω σε κάθετο βράχο στο φαράγγι του ποταμού Λούσιου, η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου κόβει την ανάσα με την επιβλητική της παρουσία σε μία από τις ομορφότερες περιοχές της χώρας μας. Η μονή ιδρύθηκε κατά τον 12ο αιώνα και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση, αφού σε αυτήν βρήκαν καταφύγιο και ιατρείο πολλοί αγωνιστές της ανεξαρτησίας. Το μοναστήρι διαλύθηκε το 1834 με το βαυαρικό διάταγμα για τη διάλυση μονών με λιγότερους από επτά μοναχούς. Το 1838, όμως, η μονή ανασυστάθηκε. Σήμερα μετόχι της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου αποτελεί η Νέα Μονή Φιλοσόφου. Θα συνεχίσουμε για τον Ιερό Ναό της Αγίας Θεοδώρας, στην περιοχή της Μεγαλόπολης. Η διαδρομή θα μας αποζημιώσει απλόχερα με τα ειδυλλιακά τοπία που μας προσφέρει. Όσο πιο πολύ πλησιάζει κανείς τόσο πιο έντονα ακούγεται το βουητό των νερών που αναβλύζουν από τα θεμέλια της εκκλησίας και το μυστήριο του μύθου, κάνοντάς τον να αισθάνεται δέος μπροστά στο θέαμα που αντικρύζει. Αυτό όμως που κάνει τον ναό ξακουστό παντού είναι τα 17 δένδρα που ξεπροβάλλουν από τη στέγη της εκκλησίας προς τον ουρανό! Η Αγία Θεοδώρα Βάστα, σύμφωνα με την παράδοση, εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό ύστερα από ψευδή κατηγορία μιας επισκέπτριας της ανδρικής μονής στην οποία εγκαταβιούσε (ντυμένη ως άνδρας με το όνομα Θεόδωρος) πως την άφησε έγκυο! Η Αγία Θεοδώρα παρακάλεσε τον Θεό πριν από τον αποκεφαλισμό της οι τρίχες της κεφαλής της να γίνουν δένδρα, το αίμα της ποταμός για να ποτίζονται τα δένδρα και το σώμα της ναός. Επόμενος σταθμός μας, το Λεοντάρι Αρκαδίας, χτισμένο περίπου 10 χλμ. από τη Μεγαλόπολη. Η περιοχή του Λεονταρίου διαθέτει πλούσια κατάλοιπα της βυζαντινής εποχής, κάτι που δείχνει πως αποτελούσε σημαντικό κέντρο στο Δεσποτάτο του Μοριά. Αναφέρεται ακόμα συχνά λόγω της στρατηγικής του θέσης ως ορμητηρίου του Θ. Κολοκοτρώνη κατά τον αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821. Εδώ θα επισκεφθούμε τον περίφημο Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων, βυζαντινό κτίσμα του 14ου αιώνα. Ο ναός ακολουθεί μια σπάνια εσωτερική αρχιτεκτονική που τον κατατάσσει ανάμεσα στα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία που ακολουθούν τον μικτό αρχιτεκτονικό τύπο, πολύ χαρακτηριστικό της παλαιολόγειας ναοδομίας του Μυστρά. Γεμάτοι πανέμορφες εικόνες από τα μοναστήρια και τους βυζαντινούς ναούς που επισκεφθήκαμε θα κατευθυνθούμε προς το ξενοδοχείο μας στη Σπάρτη. Δείπνο. Διανυκτέρευση.

Μετά το πρωινό μας θα αναχωρήσουμε για την πανέμορφη περιοχή του Μυστρά. Η καστροπολιτεία του Μυστρά αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο από κάθε σημείο του πλανήτη. Εδώ θα δούμε το μοναδικό σήμερα εν λειτουργία μοναστήρι του Μυστρά: την Ιερά Μονή της Παναγιάς Παντάνασσας. Η Μονή ιδρύθηκε το 1428 από τον Ιωάννη Φραγκόπουλο, ο οποίος υπήρξε «καθολικός μεσάζων και πρωτοστράτωρ», ένας κατά κάποιον τρόπο πρωθυπουργός των Παλαιολόγων του Μυστρά. Το όνομά της το πήρε από τον χαρακτηρισμό της Παναγίας ως «πάντων άνασσα» (βασίλισσα) = Παντάνασσα. Από εκεί θα συνεχίσουμε για το περίφημο Μοναστήρι της Παναγίας της Έλωνας. Η μονή είναι χτισμένη στο νότιο τμήμα της οροσειράς του Πάρνωνα, σε υψόμετρο 650 μ. και υψώνεται επιβλητική και μεγαλοπρεπής, γαντζωμένη επάνω σε έναν κοκκινωπό και απόκρημνο βράχο. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από δύο μοναχούς, τον Καλλίνικο και τον Δωσίθεο, γύρω στα 1500. Πιθανολογείται, ωστόσο, πως προϋπήρχαν ασκηταριά στην περιοχή της Παναγίας της Έλωνας. Επόμενος σταθμός μας, ένα από τα πιο ξακουστά μοναστήρια της Πελοποννήσου: η Παναγία Μαλεβή. Η πρώτη μονή χτίστηκε εδώ κατά τον 14ο αιώνα και αναφέρεται σε χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Παλαιολόγου το έτος 1320. Η μονή βρισκόταν αρχικά στη θέση Πουρνάρια, λίγο πιο πάνω από τη θέση που βρίσκεται σήμερα. Στη σημερινή του θέση το μοναστήρι μεταφέρθηκε το 1616. Σημαντική ήταν και η προσφορά του στον αγώνα του 1821, στον οποίο χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο και ως στρατόπεδο. Στο μοναστήρι υπάρχει μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας που φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Η εικόνα είναι θαυματουργή και από το 1964 αναβλύζει άγιο μύρο, χάρη στο οποίο πολλοί ασθενείς θεραπεύονται. Τα θαύματα της Παναγίας στη μονή αυτή είναι αναρίθμητα. Ο αμέσως επόμενος σταθμός μας είναι η περίφημη Μονή Λουκούς. Χτισμένη σε μια όμορφη τοποθεσία, με πανοραμική θέα στον κάμπο της Θυρέας και σε μικρή απόσταση από το Άστρος, βρίσκεται η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η μονή έχει επικρατήσει να ονομάζεται Μονή Λουκούς και πήρε το όνομά της μάλλον από τη λατινική λέξη lucus, που σημαίνει ειδυλλιακό τοπίο, ιερό άλσος. Το σημερινό καθολικό της μονής χτίστηκε το 1117, όπως δείχνει ένα χάραγμα αλλά και η τοιχοποιία του. Η μονή είχε σταυροπήγιο, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως πέρασε στους ρωμαιοκαθολικούς κιστερκιανούς μοναχούς κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας και έως το 1715. Και αυτή η μονή βοήθησε σημαντικά στην Επανάσταση του 1821, αφού λόγω της οικονομικής της ευμάρειας διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο, ενισχύοντας τα σχολεία της περιοχής και τον απελευθερωτικό αγώνα. Στη συνέχεια θα κατευθυνθούμε προς το πανέμορφο Ναύπλιο. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Δείπνο. Διανυκτέρευση.

Μετά το πρωινό μας θα αναχωρήσουμε για την Αγία Μονή Αρίας. Η μονή ιδρύθηκε από τον επίσκοπο Άργους και Nαυπλίου, Λέοντα, κατά το έτος 1149, σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, εντοιχισμένη εξωτερικά, στα δεξιά της κεντρικής εισόδου. Το μοναστήρι, χτισμένο 3 χλμ. βορειοανατολικά του Ναυπλίου, ανήκει αρχιτεκτονικά στον τύπο του σύνθετου τετρακιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλο και μαζί με άλλους ναούς της Aργολίδας του 12ου και του 13ου αιώνα αποτελεί μια ιδιαίτερη ενότητα στο πλαίσιο της Eλλαδικής Σχολής Αρχιτεκτονικής. Από εδώ θα μετακινηθούμε οδικώς για το πανέμορφο χωριό Κεφαλάρι Άργους και τον υπέροχο ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Δύο είναι τα βασικά στοιχεία που κάνουν αυτό το μέρος ξεχωριστό. Το πρώτο είναι ότι βρίσκεται σε μια περιοχή που το πράσινο και τα νερά του ιστορικού ποταμού Ερασίνου την κάνουν μαγευτική. Το δεύτερο είναι ότι ο ναός είναι χτισμένος μέσα σε ένα σπήλαιο του όρους Χάον. Στο σημείο όπου βρίσκεται ο ναός υπήρχε παλαιότερος ναός, γνωστός ως «Παναγία η Κεφαλαριώτισσα», χτισμένος, σύμφωνα με την παράδοση, κατά το έτος 1634. Ο παλαιός ναός, ωστόσο, καταστράφηκε ολοκληρωτικά τον Μάιο του 1918 από ισχυρότατη έκρηξη σε αποθήκη πυρομαχικών που βρισκόταν στην περιοχή. Η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που φόνευσε 45 ανθρώπους, ενώ έσπασαν τζάμια σπιτιών και καταστημάτων χιλιόμετρα μακριά, έως και το Ναύπλιο! Υπήρχε μάλιστα έξω από τον ναό πλάτανος στον οποίο κατά τα χρόνια πριν από την Επανάσταση του 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συγκέντρωνε Έλληνες και τους προετοίμαζε για τον αγώνα της ανεξαρτησίας. Στη σπηλιά στην οποία είναι χτισμένη η εκκλησία μικρά Ελληνόπουλα τους δύσκολους χρόνους της Τουρκοκρατίας μάθαιναν γράμματα, αφού εκεί λειτουργούσε κρυφό σχολειό. Μετά την ενδιαφέρουσα αυτή επίσκεψή μας θα αναχωρήσουμε για το Πολυφέγγος, το λεγόμενο «βουνό της Παναγίας», στην είσοδο της Νεμέας. Η Ιερά Μονή Παναγιάς του Βράχου, χτισμένη κυριολεκτικά μέσα στο σπήλαιο του βουνού, κόβει την ανάσα του προσκυνητή. Σύμφωνα με την παράδοση, στο σημείο έπεσε ένα μικρό αγόρι, ο Λεόντιος, ο οποίος αργότερα βρέθηκε σώος και αβλαβής. Εκεί που βρέθηκε το αγόρι χτίστηκε το καθολικό της Μονής κατά το έτος 1631. Στην κορυφή του Πολυφέγγους υπάρχουν επίσης τα απομεινάρια ογκώδους τείχους/φρουρίου με πολεμίστρες που ήλεγχε τη στενή είσοδο προς τη Νεμέα. Μάλιστα το φρούριο αναφέρεται το 1377 στον κατάλογο των φρουρίων του Πριγκιπάτου Μορέως ως «Santo Georgio de Polifengno» από το όνομα Άγιος Γεώργιος, που ήταν τότε η ονομασία της Νεμέας. Επόμενος σταθμός μας το Χιλιομόδι και η Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης. Το παλαιό μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης χτίστηκε κατά τον 12ο αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε απέναντι από το παλαιό μοναστήρι μέσα σε έναν βράχο. Κάποιοι βοσκοί που βρίσκονταν κοντά στην περιοχή είδαν ένα φως επάνω στον βράχο και ψάχνοντας ανακάλυψαν την εικόνα. Το 1897 οι Πατέρες θέλησαν να χτίσουν τη νέα ιερά μονή στη θέση που βρίσκεται σήμερα, 4 χλμ. από την παλαιά, καθώς εκείνη είχε υποστεί ζημιές από τον σεισμό του 1854. Το μοναστήρι υπήρξε καταφύγιο για τον άμαχο πληθυσμό της εποχής κατά τη διάρκεια του Αγώνα του 1821. Η παλαιά μονή ήταν ανδρική μέχρι το 1854, ενώ σήμερα λειτουργεί με γυναικεία αδελφότητα. Επιστροφή στο Ναύπλιο. Ελεύθερος χρόνος για περιήγηση στην πόλη το απόγευμα. Δείπνο. Διανυκτέρευση.

Αφού πάρουμε το πρωινό μας, θα αναχωρήσουμε για την Ιερά Μονή Καλαμίου, κοντά στο χωριό Αδάμι της Επιδαύρου. Το μοναστήρι χτίστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα από τρεις μοναχούς της Μονής Αγνούντος. Από το πρώτο εκείνο κτίσμα σώζεται σήμερα μόνο το παλαιό καθολικό με τα τρία ασκηταριά των πρώτων μοναχών. Η μονή ήταν ανδρικό κοινόβιο μέχρι και τη διάλυσή του, το 1834. Το όνομά του το πήρε μάλλον από τον τόπο καταγωγής των πρώτων μοναχών, την Καλαμάτα Μεσσηνίας («Καλάμιοι»). Από το 1972 το μοναστήρι λειτουργεί ξανά, αλλά με γυναικεία πλέον αδελφότητα. Η αρχαιότερη μονή της Επιδαυρίας είναι ο επόμενος σταθμός μας. Η Ιερά Μονή της Παναγίας Αγνούντος είναι ένα πανέμορφο και γραφικότατο μοναστήρι επάνω σε έναν κατάφυτο λοφίσκο κοντά στην Επίδαυρο. Χτισμένη κατά τον 11ο αιώνα, διατηρεί μέχρι σήμερα το σχήμα φρουρίου της, με δύο πυργίσκους, πολεμίστρες και υψηλό περίβολο. Η μονή έχει θαυμάσια αρχιτεκτονική, όμοια με αυτήν της Αγίας Σοφίας στην Πόλη. Εντός του μοναστηριού υπάρχει ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με τρούλο ύψους 17 μέτρων. Οι τοίχοι του είναι ολόκληροι καλυμμένοι με καταπληκτικές μεταβυζαντινές αγιογραφίες, ενώ το τέμπλο είναι ηλικίας 300 χρόνων. Στη μονή φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αγνούντος. Το όνομα του μοναστηριού εικάζεται πως προέρχεται από το ρήμα «αγναντεύω», διότι από το ψηλό σημείο που χτίστηκε η Παναγία μπορούσε να αγναντεύει τη γύρω περιοχή. Στη συνέχεια θα αναχωρήσουμε για την Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αργολίδος. Η μονή, από τις αρχαιότερες της Νέας Επιδαύρου, βρίσκεται σε κοντινή τοποθεσία με τη Μονή Αγνούντος και ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα. Ένας από τους ιδρυτές της ήταν ο Άγιος Νήφων, ο οποίος έγινε το 1450 ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, στη συνέχεια Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αλλά και διοργανωτής της Εκκλησίας της Ρουμανίας. Από το 1945 έως σήμερα η μονή λειτουργεί με γυναικεία αδελφότητα. Γεμάτοι πανέμορφες εικόνες από τα μοναδικά μοναστήρια της Πελοποννήσου, τους θησαυρούς των βυζαντινών ναών και των υπέροχων φυσικών τοπίων που γνωρίσαμε στην εκδρομή μας, θα ξεκινήσουμε για την επιστροφή στην Αθήνα, με ενδιάμεσες στάσεις.